نایلون نام تجاری الیاف پلی آمید است که به نام نایلون نیز شناخته می شود. ساختار متمرکز نایلون ارتباط نزدیکی با کشش و عملیات حرارتی فرآیند ریسندگی دارد. مولکول های پلی آمید که با سرعت چرخش معمولی می چرخند به راحتی متبلور می شوند و در طول فرآیند چرخش متبلور می شوند. به دلیل ناهماهنگی دمای داخل و خارج در هنگام سرد شدن و شکلگیری، لایه پوسته نایلون عموماً درجه جهتگیری بالاتر و بلورینگی کمتری دارد، در حالی که لایه هسته دارای بلورینگی بالاتر و جهت گیری کمتری است. زنجیره های اصلی درشت مولکول های نایلون های مختلف همگی توسط اتم های کربن و اتم های نیتروژن به هم متصل شده اند. تعداد اتم های متصل به اتم های کربن و اتم های نیتروژن بسیار کم است و هیچ گروه جانبی وجود ندارد، بنابراین مولکول ها به صورت صاف و زیگزاگ کشیده می شوند.
خواص فیزیکی و شیمیایی اصلی نایلون:
1. فرم سطح طولی نایلون صاف و صاف، مقطع گرد و نایلون مقاوم در برابر قلیایی و مقاوم در برابر اسید است. در اسید معدنی، پیوند آمیدی روی ماکرومولکول نایلونی شکسته می شود.
2. نایلون دارای استحکام بالا، ازدیاد طول بیشتر، و کشش عالی است. استحکام شکست آن در حدود 42~56cN/tex است و ازدیاد طول آن در هنگام شکست 25٪ تا 65٪ است. بنابراین، مقاومت سایشی نایلون بسیار عالی است. . این یک ماده ایده آل برای ساخت محصولات مقاوم در برابر سایش است، اما مدول اولیه نایلون کوچک است، به راحتی تغییر شکل می دهد و پارچه آن سفت نیست.
3. رطوبت پذیری و رنگ پذیری نایلون در بین الیاف مصنوعی معمولی بهتر است و میزان بازیابی رطوبت در شرایط عمومی جوی حدود 4 یا 5 درصد است. علاوه بر این، رنگ پذیری نایلون نیز خوب است و رنگ های اسیدی، رنگ های پراکنده و رنگرزی با رنگ های دیگر.
4. مقاومت در برابر نور و مقاومت در برابر حرارت و غیره. از آنجایی که گروه های انتهایی ماکرومولکول های نایلونی به نور و گرما حساس تر هستند، نایلون زرد و شکننده می شود. بنابراین، مقاومت نور و مقاومت در برابر حرارت نایلون ضعیف است و برای ساخت پارچه های فضای باز مناسب نیست. علاوه بر این، نایلون مقاوم در برابر خوردگی، نه ترس از کپک، نه ترس از حشرات.