هدف اصلی نایلون در زندگی چیست؟

نایلون یک خانواده بزرگ است، در حال حاضر بیش از 20 نوع وجود دارد. در میان آنها، عمدتا نایلون 6 وجود دارد، نام کامل آن فیبر پلیکاپرولاکتام است. به طور عمده در جوراب، لباس زیر، پیراهن ورزشی و ... استفاده می شود که اصطلاحاً جوراب کاسی در بازار با رشته های نایلون 6 بافته می شود. سایر پارچه های لباس مانند پارچه رومی، کشش چهار طرفه، گروسگرین و ... همگی با نایلون و الیاف دیگر بافته می شوند. نایلون 66، نام کامل فیبر پلی هگزامتیلن آدیپامید است. این اولین الیاف پلی آمیدی است که توسط کارلز در ایالات متحده اختراع شد. کاربرد آن مشابه نایلون 6 است، اما به ویژه برای ساخت محصولاتی مانند بارانی و چتر تاشو مناسب است.

از آنجایی که نایلون استحکام و مقاومت بالایی در برابر سایش دارد، برای ساخت جوراب مناسب ترین است. در اصل، جوراب‌های نخی که مردم می‌پوشیدند، به دلیل استحکام کم و مقاومت ضعیف در برابر سایش، دوام نداشتند، بنابراین در دهه 1930، تعمیر جوراب‌ها یک کار خانگی مکرر برای مادران بود. جوراب های ساخته شده از رشته نایلونی دارای کشسانی خوب و شفافیت بالایی هستند. بعداً برای بهبود راحتی پوشیدن، جوراب‌ها را با ابریشم نایلونی مجعد بافته می‌شدند که آزادانه کشیده می‌شد. از آنجایی که میزان جذب رطوبت نایلون بین 3.5٪ تا 5٪ است، مشتریان همیشه از طریق مقایسه سایش طولانی مدت کمی احساس راحتی می کنند. محصولات در هم تنیده نایلون و پنبه برای بهبود این کمبود در بازار ظاهر شدند.